Zaterdag 1 maart - Lampang - Sukothai
Vandaag geen haast. Onze bus naar Sukothai vertrok pas om 11.00u. Net om de hoek vonden we café Amazon, waar ze een heerlijke cappuccino én een lekkere sandwich verkochten. Ziezo, ontbijt ook weer achter de kiezen. Bij het hotel de koffers opgehaald en naar de dichtbij gelegen busterminal gewandeld. Iets later komt er hijgend en puffend een nogal oude bus de hoek om. Het zal toch niet... Jawel hoor, dat apparaat ging ons naar Sukothai brengen. Onze koffers werden onderin een luik gepropt en wij mochten ons plekje in de bus opzoeken. Na 3 uur reden we Sukothai binnen en werden ergens tegenover het Historical Park er uit gegooid. Op een van de vele terrasjes maar wat gegeten. Omdat hier geen grab en/of songtheaw reed aan de medewerker gevraagd hoe we bij Scent of Sukhothai Resort konden komen. O, ik bel wel even een TukTuk. Iets later verschijnt het knetterende ding voor het terras en bracht ons mét koffers naar het hotel. Snel omgekleed en in het zwembad gedoken. De fietsverhuurders om de hoek bleken een vrije dag te hebben, maar terwijl wij voor het hek staan te kijken komen de gezellige Engelse Felicity en haar dochter Emily het terrein aflopen (er bleek hier ook nog een resort te zijn). O, willen jullie een fiets huren. Neem ze maar mee, wij melden het wel even bij de verhuurder. Na een rondleiding over het kleine resort en wat tips over de omgeving stapten we op onze veel te kleine huurfiets richting het dorp. We hadden goede reviews gezien van Lom&Fon Kitchen. Behalve 2 bussen van Fox-reizen zat hier helemaal niemand en bovendien was er een (tijdelijke) vliegjesplaag in Sukothai. Op de tafel zaten er 10.000 en op onze borden maar 200. Dat werd iets minder toen we midden in het restaurant gingen zitten. Dit restaurant was niet voor herhaling vatbaar. Snel terug naar het hotel.

Zondag 2 maart - Sukothai
Lekker laat en lang ontbeten en toen op onze veel te kleine huurfietsen gestapt voor een ronde over het Sukothai Historical Park. Op de weg naar het park nog even bij de fietsverhuurder geïnformeerd naar een hoger model. Als oplossing trok hij de zadelpen er zo'n 10 cm verder uit. Tja... Na het kopen van de tickets mochten we met de fiets naar binnen. Dat bleek een goede keuze, want het terrein was enorm groot en de tempels stonden over het hele park verspreid. Dus veel fietsen. Van een Amerikaanse toerist hoorden we dat het hele park vandaag voor het laatst volledig verlicht zou zijn en dat deze lichtshow een must was. Dus na de lunch en het zwembad opnieuw op de fiets gestapt en opnieuw het park ingefietst. De aangekondigde Thaise dansshow ging blijkbaar niet door. Tijdens het wachten ons tegoed gedaan aan de satehtjes van één van de vele stalletjes. Terwijl het langzaam donker wordt, gaat de verlichting van het park aan. Dat was écht een (verjaardags)cadeautje.

Maandag 3 maart - Sukothai
We waren nog niet uitgefietst, want ook buiten het park was nog veel te zien. Dus na het ontbijt eerst richting het dorp om de lokale markt over te wandelen. Daarna de weg langs het park gevolgd om ergens rechtsaf te slaan. Onderweg is Agnes nog even naar een Boedha op een berg geklommen en ik heb intussen gezellig met een Luxemburgse toerist gekletst. Goed verdeeld dus! Tegen 14.00u reden we het dorp weer binnen en stopten natuurlijk op 'ons' terras voor een ijskoude cola. Hoogste tijd voor het zwembad. 's Avonds maar weer een curry in het dorp.

Dinsdag 4 maart - Sukothai
Vandaag zou een heel erg luie dag worden. Zwembad, lunch, zwembad, diner. Dát was best uit te houden.

Woensdag 5 maart - Sukothai - Bangkok
Om 9.00u zou er een TukTuk klaar staan om ons naar de busterminal in Sukothai te brengen. Voor het luttele bedrag van Tb 200 25 minuten knetteren. Op het busstation konden we ook nog even afscheid nemen van onze Duitse buren uit Heidelberg. Zij namen vandaag de bus naar Ayutthaya en wij naar Bangkok. De plekken in de bus bleken zeer ruim te zijn en dat was wel lekker als je zo'n 7 uur moet zitten. Onderweg kregen we nog een lunch aangeboden bij zo'n typisch Thais wegrestaurant. Tegen 18.00uur stopten we een enorme busterminal in Bangkok. Op loopafstand van het Krung Thap Aphiwat station, dachten we. Afstanden schatten in Bangkok bleek niet onze sterkste kant. Gelukkig bleek er een shuttebus te rijden en dit zette ons een kwartiertje later af bij het station. Snel naar de bovenverdieping om de metro naar Taling Chan te nemen. Bij het station bestelden we een grab om ons naar de homestay te brengen. In de taxi was het een graadje of -20. Het vinden van onze geboekte homestay bleek niet mee te vallen. Het was inmiddels pikkedonker en de ingang van ons verblijf bleek zich in een wijkje met onverharde én overlichte wegen te bevinden. De homestay zelf was een soort oase in de chaos er omheen. Maar ja, we moesten ook nog wat eten. De eigenaresse legde uit dat je via de achteruitgang langs het water ook naar de weg kon komen. Dat gedaan en daar maar een grab besteld en ons naar een Indiaas restaurant later brengen.

Donderdag 6 maart - Bangkok - Kanchanaburi
We stonden al om kwart voor zeven naast ons bed. Eerst via de handige achteruitgang naar de weg gewandeld en toen 20 minuutjes naar de busterminal zuid. Na het tonen van onze instapkaart mochten de koffers alvast in de bus en konden wij op zoek naar een ontbijtje. Ook hier een café Amazon, maar geen sandwiches. Gelukkig wel een 7-Eleven met broodjes. Iets voor 9.00u vertrok onze bus naar Kanchanaburi, waar we om uur of half 12 aankwamen. Met de grab naar het hotel en na een snelle afkoelronde op de werkelijk zeer beroerde fietsen naar de bekende brug over de River Kwai gefietst. Na een tijdje op de trein gewacht te hebben op een naburig terrasje wat gegeten. We zitten nét toen we trein op afstand hoorden aankomen. Agnes rende met de GoPro snel naar de brug. Bij het zwembad maar eens bijgekomen van de indrukken en de busreis. 's Avonds naar Meals n' Bites gewandeld om wat te eten. De iets later gearriveerde ambulance hadden we wel opgemerkt, maar verder niet op gelet. Tot we ineens een hoop gegil horen en 3 mannen in oranje pakken achter een gigantische slang aan zien rennen, die met rasse schreden richting ons terras kwam. Ze kregen hem net op tijd te pakken, dus snel paar foto's gemaakt. Toen ik me omdraaide zat Agnes op een tafel bij het terras van de buren. Mijn avond kon natuurlijk niet meer stuk....

Vrijdag 7 maart - Kanchaniburi
Als je dan toch in Kanchanaburi bent, dan moet je natuurlijk ook met de trein over de Death Railway. Dus namen we een grab naar het station en konden na de aanschaf van de kaartjes wachten op de trein. Paar minuten later stoppen er twee bussen met schoolkinderen, die blijkbaar ook met de trein naar Nam Tok zouden reizen. Nog iets later komt de trein met veel lawaai het station binnen denderen. De trein stond nog niet stil, of iedereen stoof naar binnen voor het beste plekje aan een (linker)raam. Na 10 minuten reden we stapvoets over de bekende brug en twee uur later arriveerden in Nam Tok. Bij het station eerst maar eens een grote ijskoffie gedronken en wat kleins gegeten. Na een wandeling door het nietszeggende dorpje ons door een songtheaw naar de Sai Yok Noi Waterfall laten vervoeren. We moesten ons bij een loketje aanmelden met naam, geb.dd én telefoonnummer en mochten daarna doorlopen. Toen we in de buurt van de waterval kwamen wisten we ook meteen waar de 2 bussen met schoolkinderen naar toe gingen. Hier dus. Het was een kabaal van jewelste. Ondanks het lage water konden de vele kinderen zich uitstekend vermaken en wij daardoor ook. De songtheaw had op ons gewacht en bracht ons voor eenzelfde bedrag ook weer terug naar het station. De trein van 15.30u was zo goed als leeg, dus alle plekjes aan de (rechterramen) waren zo goed als leeg. Na opnieuw een prachtige treinreis kwamen reden we om 17.30u Kanchanaburi weer binnen. Snel naar het zwembad.

Zaterdag 8 maart - Kanchaniburi
Vandaag stonden de Erawan watervallen op het programma. Volgens de eigenaresse van het hotel zou de bus hier langskomen. Terwijl wij op de bus wachtten, komt zij naar buiten en zwaait naar een blauw gevaar wat in de verte aan komt sukkelen. Onze bus! Alweer zo'n modern exemplaar. Voor een bedrag van Tb 30 worden we naar de watervallen vervoerd. Da's niet duur voor 2 uur schudden. De Erawan watervallen bestaan uit 7 niveaus, waarvoor je steeds hoger moet klimmen en dus verder wandelen. Helaas liet het zonnetje zich vandaag niet zien, wat voor de foto's tussen de bomen niet ideaal bleek te zijn. Aangekomen bij nummer 5 is held Agnes het water in gegaan. We hielden nummer 6 en 7 voor gezien. Tijd om af te zakken. Beneden kochten we nog een ijskoffie en bij een stalletje wat bananen voor de lunch. En toen mochten we weer in de bus. Het blijft een feest. 's Avonds natuurlijk weer naar Meals n' Bites. Daarna de koffers maar weer gepakt.